Ach ja, de baarmoeder
27
november 2014 - Ja, racisme bestaat in Nederland. En niet alleen
in Nederland, racisme bestaat overal. Racisme kent geen grenzen en laat
zich niet tegenhouden door verboden en maatregelen. Bijna iedere Nederlander
weet dat racisme fout is, maar ook Nederlanders vervallen al te snel
in oude fouten.
Je kunt een samenscholende roedel racisten
een Partij noemen, maar daarmee is zo'n verzameling verstandelijk uitgedaagden
natuurlijk nog geen politieke partij in de zin van een politieke beweging
met democratische beginsels. Al menig redactioneel artikel hebben wij
aan de eenmansbeweging van Geert Wilders gewijd. Telkens met dezelfde
conclusie: de PVV is een ondemocratische, racistische beweging die misbruik
maakt van de in ons land bevochten vrijheden.
Sinds het vertrek van Wilders uit de
VVD, zijn moederpartij, is er sprake van een niets ontziende hetze tegen
een bepaalde religie en tegen iedereen die, hoe onterecht ook, aan die
religie gelinkt kan worden. Wij moeten geloven dat vrijwel alle kwaad
in de wereld werd en wordt veroorzaakt door moslims. Ook de Turkse bakker
om de hoek of de Marokkaanse groenteman worden door Wilders als criminelen
beschouwd. Voor we het in de gaten hebben worden we op een dag allemaal
verplicht om vijfmaal dagelijks met de kont omhoog op een kleedje te
knielen. Dat wil Wilders ons doen geloven.
Zo rolt Wilders al ruim een decennium
lang en hij weet van geen ophouden. Laat staan dat zijn toon milder
wordt. De vrijheid in Nederland is zó groot dat het zelfs Wilders
nauwelijks lukt de grenzen van het betamelijke te overschrijden. Of
de "minder-minder" aanklacht ook daadwerkelijk tot een veroordeling
zal leiden moet nog worden afgewacht, maar niemand kan verbaasd zijn
als Wilders wordt vrijgesproken.
Ach ja, geschokt
Tijdens het debat over integratie misbruikte
de Wildersvazal Machiel de Graaf zijn spreektijd met het oplezen van
een betoogje dat hij overduidelijk niet zelf had geschreven. Hij las
voor uit andermans werk en hij deed dat wonderbaarlijk slecht.
Maar zei De Graaf iets nieuws? Neen,
hij zei niks nieuws.
Oude wijn in nieuwe zakken. Alle moskeeën het land uit, de moslims
erachteraan en iets over de baarmoeders van islamitische vrouwen.
De grote Nederlandse schrijver W.F. Hermans
pakte dat toch slimmer aan. Hij liet zijn romanfiguur Lodewijk Stegman
in Ik heb altijd gelijk het volgende zeggen:
"De katholieken! Dat is het
meest schunnige, belazerde, onderkruiperige, besodemieterde deel van
ons volk! Maar die naaien er op los! Die planten zich voort! Als konijnen,
ratten, vlooien, luizen. Die emigreren niet! Die blijven wel zitten
in Brabant en Limburg met puisten op hun wangen en rotte kiezen van
het ouwels vreten!"
Dit vond in 1952 plaats. Er volgde een
strafproces. Hermans werd conform de eis van de OvJ vrijgesproken. Jaren
later overkwam Pieter Waterdrinker hetzelfde. Hij liet zijn romanfiguur
een Jood beledigen.
Nu zijn de bendeleden van Wilders natuurlijk
geen auteurs en al helemaal geen romanfiguren, maar in Nederland kan
en mag heel veel gezegd worden. Parlementariërs kunnen en mogen
zelfs meer zeggen dan u en wij. Althans, zonder in de boeien geslagen
te worden.
De vraag is of het baarmoederbetoog van
De Graaf nieuw en onverwacht is. Dat is het geen van beide. Niet nieuw
en zeker niet onverwacht.
Het is niet nieuw omdat dergelijke standpunten
en de daaruit voortvloeiende misdadige maatregelen al eeuwenlang aan
de orde van de dag zijn. Wij vinden dat weliswaar onbeschaafd en crimineel,
maar te pas en te onpas duikt er af toe weer zo'n malloot op die het
nodig vindt een onwelgevallig menselijk ras middels tenminste sterilisatie
uit te roeien. Twee jaar geleden was de beroepsprovocateur Leon de Winter
niet te beroerd om te betogen
dat de Palestijnse kwestie het simpelst zou kunnen worden opgelost als
de voorplanting maar gestopt zou worden.
Maar dat was dus een "grap"
van de schrijver. Dat beweerde hij achteraf. Ach ja.
Was hetgeen De Graaf voorlas tijdens
het debat in de Tweede Kamer onverwacht? Natuurlijk niet. Integendeel,
er werd weer eens een grens gezocht, maar nog steeds blijkt die grens
niet overschreden.
Kamerleden die beweerden "onwel"
te worden van De Graaf's uitspraken hebben gewoon de afgelopen tien
jaar niet zo goed opgelet. Sinds de Groep Wilders uit de baarmoeder
van de VVD floepte is het gebruik van discriminerende taal en het verholen
racisme eerder regel dan uitzondering in ons Parlement.
Wij moeten niets hebben van geschokte,
verbijsterde of ontstelde Kamerleden. Dat doen ze maar in hun eigen
tijd, buiten ons zicht en buiten gehoorsafstand.
Wij moeten ook niets hebben van het groeiend
aantal politieke partijen dat op de uiterste rechter flank van het politieke
spectrum staat te dringen om een graantje mee te pikken van het gepeilde
electorale succes van de PVV. Dat vinden wij nog veel erger dan die
hele voorstelling van De Graaf die even voor commotie zorgde.
De toon en de inhoud van PVV-betogen
zullen niet milder worden, die worden alleen maar schandelijker. De
standpunten op alle sociaal-maatschappelijke terreinen blijven, onopgemerkt,
zo rechts als maar kan. En dat kan alleen maar omdat geen enkele andere
politieke partij voor eens en voor altijd letterlijk afstand neemt van
de aanwezigheid en de optredens van Kamerleden die er geen been in zien
steeds dichter tegen volksnationalistisch fascisme aan te schuren. Dergelijk
tuig van de richel verdient geen dialoog in ons Parlement.
Bron: DeWaarheid.nu
